Welke problemen kunnen zich voordoen?

Spraakontwikkeling

Spraak is volgens het woordenboek: het vermogen tot spreken.
Binnen de logopedie heeft spraak te maken met de besturing van de spieren voor het spreken en met de uitspraak van klanken.
Wanneer iemand problemen heeft met de spraak is deze soms slecht of niet verstaanbaar voor zijn omgeving.

Taalontwikkeling

Taal zorgt ervoor dat wij met elkaar contact kunnen hebben, onze gedachten en gevoelens kenbaar kunnen maken en duidelijk kunnen maken wat we willen en denken.
Voor ieder mens, jong of oud, is taal van groot belang. Taal zorgt ervoor dat wij de enige levende wezens op aarde zijn die hiermee kunnen communiceren.
Wanneer iemand problemen heeft met taal staat dit een goede communicatie in de weg.

Stotteren

Stotteren is onvloeiend spreken. Dit kan bestaan uit: het herhalen van klanken, lettergrepen, woorden of zinsdelen; blokkeren op een klank en het vermijden van woorden of spreeksituaties.

Afwijkende mondgewoonten

Afwijkende mondgewoonten zijn gewoonten die negatieve gevolgen hebben voor de gebitsstand, uitspraak en het gehoor. Afwijkende mondgewoonten zijn: mondademen, verkeerd slikken en duim-, speen en vingerzuigen. Deze gewoonten kunnen het gevolg van elkaar zijn of elkaar in stand houden.

Perifere Aangezichtsverlamming

Mimetherapie bij een aangezichtsverlamming
Voor wie is deze behandeling bedoeld?
Mimetherapie, of revalidatie van de mimiek, is voor patiënten met restverschijnselen na een aangezichtsverlamming. De aangezichtsverlamming kan zich uiten door bijvoorbeeld een scheef gezicht, minder bewegingsmogelijkheden en/of ongewenste meebewegingen van mond en/of oog. Een aangezichtsverlamming beïnvloedt niet alleen de mimiek, maar ook functies als eten, drinken, praten en emotionele expressies.
De behandeling wordt uitgevoerd door gespecialiseerde fysiotherapeuten en logopedisten, de mimetherapeuten
Wat is het doel van deze behandeling?
Het doel van de behandeling is de symmetrie in het gezicht te bevorderen, zowel in rust als bij bewegen. Tijdens de therapie leert de patiënt het verschil tussen spanning en ontspanning in het gezicht zien én voelen. Daarnaast leert men om het gezicht zo symmetrisch mogelijk te bewegen, zowel bij eten, drinken, praten als bij het uitdrukken van bepaalde emoties. Hierdoor kan men ook in het dagelijkse leven beter met de aangezichtsverlamming omgaan.
De aangezichtsverlamming of de restverschijnselen verdwijnen niet door de behandeling. Wel mag men verwachten dat door regelmatig te oefenen men meer controle krijgt over het gezicht en de gezichtsuitdrukkingen. De meeste mensen voelen zich daardoor prettiger en kunnen beter met de situatie omgaan.
Wat is kenmerkend voor deze behandelvorm?
• uitgebreid onderzoek naar de klachten en de bewegingsmogelijkheden van het gezicht;
• zelfstandigheid van de patiënt bij het uitvoeren van de instructies, oefeningen en massage;
• instructies om meebewegingen in het gezicht te inhiberen en te controleren;
• oefeningen voor oog- en lipsluiting, letter- en woordoefeningen;
• instructies met betrekking tot expressiemogelijkheden;
• het aantal behandelingen ligt meestal tussen de 8 en 10.
Start
De behandeling kan starten zodra er weer enige beweging aan de aangedane kant van het gezicht zichtbaar is. Vaak is het zinvol om in de fase dat er nog geen beweging mogelijk is de fysiotherapeut of logopedist te consulteren voor uitleg, advies en het aanleren van massageoefeningen.